DÖN GEL.
DÖN GEL.
Ömrün geldi geçti, ne edıyorsun. Yorgun motor gibi, hep tekliyorsun. Soruyorum sana, ne bekliyorsun. Azrail kapına, gelmeden dön gel. Yaşin elli işin, olmadı belli. Bu yaşına geldin,geldin geleli. Haktan yüz çevirdin.oda bes belli. Şü hayat kandilin,sönmeden dön gel. Kurtuluşun yoktur, olsada ayda. Azrail senide , bulsa sarayda. Göz yaşın sel olsa, olmazki fayda. Çiğerlerın daha, yanmadan dön gel. Bunca hakikatı, görmüyor gözün. Allah ‘a söz verdin, nerde bu sözün. Bilirim pişmanlık,duyuyor özün. Nefsine kul köle, olmadan dön gel. Servet denen neki, ortada kalır. Bu dünyalık seni , manadan alır. İş işten geçince, insan uyanır. Toprağın altında, girmeden dön gel. OSMAN KÖSEOĞLÜ 10-02-1992 KENDİRLİ-RİZE. |
*** DÖN GEL *** şiirini, yüksek sesle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...