GİTTİMBilinmez bir yerde bir avereyim Sevda tohumunu ektim de gittim Her yanı dağılmış bir viraneyim Kalbin söküğünü diktim de gittim Geceyi, aylara yıllara böldüm Alev alev yanıp sönmeyen küldüm Ey can kimsesiz bir yere sürüldüm Kader deyip boynum büktüm de gittim Sevda yolunun bir yolcusuyum ben Çorak topraklara akan suyum ben Rabbim, dergâgında asudeyim ben Her bendi her seti yıktım da gittim Bir umuttur şafak fecre ramak var Toprağa can verir yağan yağmurlar Bir gün yıkılır tüm setler duvarlar Gözümde yaşları döktüm de gittim Bu can yorgun düşer yorgundu zaten Bülbüldü, gül için hasretle öten Bir ömür ki sonu ölümle biten Azıksız mahşere göçtüm de gittim Adem KILIÇ "Serhedî" |