AH METİNŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu şiirimi, 1947 Yılında köyüm Sivrialan’da konuşma ve duyma engellisi olarak dünyaya gelip, tahmini 55 yaşında kas erimesi rahatsızlığı yaşayıp, Ankara’nın değişik huzurevlerinde 15 yılı aşkın süre kalan, en son Ankara Seyranbağları Huzurevi’nde Temmuz’ 2021 tarihinde hayata veda eden Metin Demirkaya için kaleme almıştım.
Metin Demirkaya, engelli olmasına rağmen güler yüzü, yardım severliği ve dürüstlüğü ile kalbimde sonsuza kadar yaşayacaktır. Mekanı gül bahçesi, yıldızlar yoldaşı olsun. Anısına saygı ile,
Anandan doğalı gülmedi yüzün
Garip geldin, garip gittin ah Metin Yüreğin yansa da çıkmadı sözün Garip geldin, garip gittin ah Metin.. Çile sanki senin alın yazındı Derdi diyememek gönül sızındı Gözünden okunan senin sözündü Garip geldin, garip gittin ah Metin.. Tabibine diyemedin derdini Terk eyledin vatanını, yurdunu Ele gülen kader sana güldü mü? Garip geldin, garip gittin ah Metin.. Bir güzelden iz kaldı mı gönlünde Gülüp eğlenmedin garip ömründe Bir dertten savruldun başka bir derde Garip geldin, garip gittin ah Metin.. Üç Temmuz gününde haberin geldi Feleğin hançeri bağrımı deldi Ne bir evlat vardı, ne yeri yurdu Garip geldin, garip gittin ah Metin.. Can Hasan’ım yaralarım sızılar Yokluğunda gönül seni arzular Huzura gelse de bütün komşular Garip geldin, garip gittin ah Metin.. Hasan Erkılıç Sivrialan köyü, 03 Temmuz’ 2021 |
Kutlarım vefakar yürekleri..
Saygılar, selamlar