Gel tut elimdenAşkım gel tut elimden Değsin ayaklarımız çıplak toprağa Gidelim biz bu ellerden Sarılalım daldan düşen yaprağa. Sevgilim; tut elimden Henüz çiçekler açmadan varalım Kelebekler uçmadan kaçalım Dillere düşmeden yanalım Gel tut elimden durma Dağların karı erimeden varalım Yetişelim çiçekler solmadan Dağılmadan sisleri dağların Tut ellerimi bırakma Rüyalarımdaki gibi ol benimle Nisan fırtınası gibi yağ üstüme Beni sensiz bırakma gecelerime 14.07.2006 İSTANBUL |