...Öyleymiş Meğer...Çalındım çırpındım ömrüm boyunca, Emeklerim yekten boş imiş meğer. Gidemedim sevdiğimin huyunca, Onun gönlü elle hoş imiş meğer. Aşkı ile cayır cayır yanmıştım, Geceli gündüzlü adın anmıştım, Sevgiden anlayan biri sanmıştım, Kalbi yontulmamış taş imiş meğer. Esen yelden kokusunu aldığım, Uçan kuşlar ile haber saldığım, Bakınca resminde huzur bulduğum, Hayâlmiş,serapmış, düş imiş meğer. Üç öğüne oymuş içip yediğim, Kötülükten onu esirgediğim, Çiçekler açınca bahar dediğim, Zemheriymiş kara kış imiş meğer. Çektiğim çileler gam,keder,tasa, Bulunsun yanımda beş metre hasa, Büründü gençliğim bir kara yasa, Yaşamım ölümle eş imiş meğer. Prensler misali bembeyaz atlı, Bir nefes şeker,bal,kaymaktan tatlı, Heybetli duruşlu yelken kanatlı, Can bedenden uçan kuş imiş meğer. Metin-iyim gönül neyi arar ki? Hukuk içermeli öyle karar ki, Celâllenip gitmek neye yarar ki? Makbul olan ağır baş imiş meğer. Şükrü Metin Şiirleri Kayıt Tarihi : 16.1.2010 21:12:00 © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
Saygı ve selamlar