Şu koca alemde renk cümbüşünde,
Kapkarasın yeşil, al nerde üstat ?
De hele sen neyi gördün düşünde ?
Kalp kovanın bomboş bal nerde üstat.

Kapılmış gidersin ucub yeline...
Ayar çekmek gerek gönül teline.
Kupkuru değneği almış eline...
Düşüncen çöl müdür dal nerde üstat.

Ağlıyorsun diye verdiysek meme...
Şımarıp memenin sapını yeme.
Rüya görüp sakın edibim deme...
Gerçeğe dönüşen fal nerde üstat.

Eserin okuyan derken sana tu...
Eline ne diye döksünler ki su. ?
Bir ömür saçmalık yazmışsın yahu...
İlhamlar fışkıran hal nerde üstat.

Ben olgun meyveyim: sen ise çağla...
Gör artık gerçeği haline ağla.
Kendini öküzün yerine bağla...
Der isem namerdim mal nerde üstat.

HAK için ihlasla vermeden emek...
Kabul görmez bil ki diva’yım demek.
Köpek balığına olursun yemek...
Gemin batmış ama sal nerde üstat.

Üstüne binince kibirin atı...
Krala benzetir iş bilmez zatı.
Fikirlerin çıplak, ruhunsa katı...
Hani örtündüğün şal nerde üstat.

Sen sönmüş volkansın, Cumali bedir.
Hal buyken hasmane tutumun nedir ?
Aşını hak eden kullara yedir...
Duyma itler derse yal nerde üstat.

Bedir: dolunay.