Acı gerçek
Günü
hiçbirşey yokmuş gibi bitirsemde Gecenin soğuk yüzüne başımı çarptığımda Geçmişin filmi başlıyor Ve her defasında ölen yine ben oluyorum Sonunu bildiğim halde yeniden izliyor Bunca zaman Neleri kaçırdığımı bile bile Dünyayı anlamaya ayırdığım onca vaktin israf olduğunu duymayla yüreğime köz düşüyor Acının ilk gerçeği yakmaya başlıyor Ve en ağırı sensizde yaşarım vadiyle Meğer Kendimi ne çok kandırmışım Yeni öğrenmişim gibi Her defasında kendimden tekrar soğuyorum Acının ikinci gerçeğide yakmaya başlıyor Yangınım vesveselerin nefesiyle büyüdükçe büyüyor Görmediğinde herşey küle dönüyor Baktığında herşey aynı kalıyor Ama Gerçekte Ben tükeniyorum |
Emeğini yüreğini kutluyorum
_____________________________Selamlar