Bir Eylül Sabahında
Biri kollarıyla sararken
Diğeri yaprağını saralttı Peki sen ne yaptın o an Zaman yokluğun da daralttı Yapraksa tutunamadı Uçtu uçtu bir an Sonunda düştü toprağa Karıştırdı rüzgar Bir o yana, bir bu yana Sonunda iki kaya arasın sıkıştı Çürüdü gitti kendi kendin toprağa Bir bitki gibi Bir insan gibi Bir can taşırdı o Yeşilken genç dayanıklı Saraldıkça yaşlandı Meyvesini taşıyamaz oldu Soldu o aniden Bir eylül sabahında Bahatttin Tonbul 6.9.2016 |