YAĞMURUMSUN...
YAĞMURUMSUN...
Ezelden özledim ben bu yağmuru Gözüme gönlüme doldu bu yağmur Ben diyeyim ki aşk, siz ’su’ yağmuru Ömrüme bereket oldu bu yağmur.. Nice kurak-çorak mevsimler geçti Umut ekti kalbim, hüsranlar biçti Beklediğim gülüm nihayet açtı Neyleyim biraz geç kaldı bu yağmur!... Bulutlar yağmurun bir bahanesi Meleklerle iner her bir tanesi Kalbimde rahmetin en şahanesi Coşkun bir ilahi çaldı bu yağmur... Islansam- hislensem aklımda hep sen Konuşsam seslensem aklımda hep sen Rabbime yaslansam aklımda hep sen İrademi elden aldı bu yağmur!.. Sevdiğim, bir tanem yaşam sürurum En büyük hazinem, gözümde nurum Seni öyle sevdim yitti gururum Başımı sevdaya saldı bu yağmur... Ezel-i ervahta ikrar vermişiz Birlikte cennetin gülün dermişiz Hem yar imiş hem de Hak’ka ermişiz Aşk denen ummana daldı bu yağmur!... Huzurumsun gönül başka umsun İzahı na-mümkün sır bir durumsun Anla işte canım, ’sen yağmurumsun’ Seninle bir anlam buldu bu yağmur... Dt. Ayşe İzci Coşkuner (Bulem hatun), Antalya |