HARABE GÖNÜL
Harabeye döndü gönül kovanım
Ne arı, ne petek, ne de bal kaldı Gitti heyecanım bitti fermanım Ne hayal, ne ümit, ne de fal kaldı Kesildi akmıyor yürek pınarı Yangına dönüştü içimin harı Kökünden devrildi sevda çınarı Ne gövde, ne yaprak, ne de dal kaldı Ümidim yok, hayal oldu gerçekler Yas tutuyor bütün börtü böcekler Aşk bahçem kurudu soldu çiçekler Ne lale, ne sümbül, ne de gül kaldı Vurgun yedim, alkanlara boyandım Tozpembe sözleri gerçekmiş sandım Aşkınla kavruldum tutuştum yandım Ne ateş, ne duman, ne de kül kaldı Gelmesen de yollarını gözlerim Ağlasam da gözyaşımı gizlerim Takatim yok, tutmaz oldu dizlerim Ne kudret, ne derman, ne de hal kaldı Gölgeli yollarda savrulur tozum Dört mevsim kıştayım, gelmiyor yazım Ağlıyor mızrabım, kırıldı sazım Ne eşik, ne perde, ne de tel kaldı ŞENTÜRK DURSUN |
Emeğini yüreğini kutluyorum
_________________________________Selamlar saygılar