İNSAN
İNSAN
Toprak üzerinde yürürken defter olur Yazar, çizer, oynar, bakar Yada tadar, ektiğin den lezzet alır insan,, Hep ben derken,varlıkla dolar, Varlığın hiç olduğunu Toprak olunca anlar insan,, Düşünmez alırken, söylerken, Karşısındakinin gönlünü Toprağa karışınca okur insan,, Elindekini ,cebindekini toprağa döker, Hepsini ister, bekler, benim der,, Bir karış yere sığınca anlar insan,, Kendinden bilir her şeyi, Zerreyi, maddeyi, baktığı nimeti, Hepsinin hiç olduğunu, Toprakta hiç olunca anlar insan,, Ameli ile niyet düşünmez, Niyetsiz amelin hiç olduğunu Defterden dökülünce anlar insan,, Ahh ettiği faninin, niyetini Mahşeri meydanda, Sorgu sual başlayınca anlar insan,, İnsan olmanın gereğini, İslami anlayıp, Yaşayınca anlar insan, |