SEN AĞLAMA YETER
Ruhum, canım, sultanım,
Ben şiirleri sen ağlayasın diye, Alıp elime kalemi yazmadım. Biliyorum söz geçmez gönüle, Hayatımın anlamı, bir tanem, Bulmasın güzel gözlerini keder, Mısralarım gözyaşına karışmasın. Ne olursun, sen ağlama yeter. Canım, göz bebeğim, her şeyim, Ben seni nasıl sevmişim ki, Anlatamaz mürekkep olsa okyanus, Yazamaz ağaçlar olsa aşk kalemi, Nur tanem, ay parçam, aşkım, Seni ağlatacaksa eğer şiirler, Kırarım kalemi, kelimeleri yakarım. Ne olursun, sen ağlama yeter. Canımın içi, sevgimin aksi, Gözlerine düşerse yaş damlaları, Alırım elime neşteri, doğrarım, Seni ağlatan mısraları, Gecem, gündüzüm, can özüm, Yüreğime işliyor ağlayışın, Kırılsaydı ellerim de, O şiirleri yazmasaydım. Sebebim, derdim, kederim, Yokluğunda bile seni yaşarken, Kaleme sarılıyorum anla işte, Ruhumu kurtarıyorum ölmelerden, Sonucum, gelişmem, girişim, Aşk olmasaydı susardı kelimeler, Yazmam böyle olursa yemin ederim, Ne olursun, sen ağlama yeter. BAKİ EVKARALI |
Okyanusu, mürekkebi eylesin.
Kalemler sussun da, kendi söylesin.
Yazma kalem yazma, kırarlar seni.!
Nûrtanesi, ayparçası sevdiği.
Gönlünü alıp da, sende güldüğü.
Bu dünyada vefalı yâr bildiği.
Yazarsan sehpaya çekerler seni.!
Bakicanım güzel bir şiirdi, sevdâya en güzel nidâydı ve hüzün yüklü mısralar iki dörtlük yazmama sebep oldu. Güzel sayfanıza bergüzâr olarak bıraktım. gönlünüzü biraz olsun hoş etsin. Saygılarımla.