Güz Yaşları
yine sonbahar
yapraklar dalından titriyor sararmış çehresi gri Ankara’nın bir hüzünlü türkü çalıyor seninle gezdiğim caddelerde hani Eşrefin evi vardı ya ben hala oradayım… alışkanlıklarımı değiştirmediğime kızardın hep elimde sigaram yanında mis gibi türk kahvesi Eşrefin bahçede düşen yapraklara bakıp iç çekiyorum yine yaz bitti güz geldi diye hayıflanıyorum yok anlayacağın eskiden bir farkım bıraktığın şehirde bıraktığın evde tek nefeslik sigaramla tek kalemle şiirler yazıyorum yazanı da ben... okuyanı da... An/kara ya ağlıyorum şimdi bir bu yüzden severim gözlerimi " küçük mucizeler günü 2005 ve tavafuk 20.08.2008 ahd" |
dilerim maviye döner bir gün...
sağlıcakla kalın...