YAR DİYE DİYE ( 879.)
Bir sevdiğim vardı kayboldu gitti
Göz pınarlarımı kuruttu gitti Aşkını kalbimde unuttu gitti Ağlıyor gözlerim yar diye diye Gülmek nedir artık unuttu yüzüm Dertle acılara büründü gönlüm Kurbanlık bir candı sana bu ömrüm Ağlıyor gözlerim yar diye diye Bir gece ansızın kapıma gelsen Perişan halimi gelip de görsen Kollarını boynuma dolayı versen Ağlıyor gözlerim yar diye diye Yalnız seni sevdim sensin hazinem Yansa da yüreğin yanda da sinem Yine de severim seni bir tanem Ağlıyor gözlerim yar diye diye Ne elem ne keder gönül sarmıyor Anladım hiç bir yol sana varmıyor Nasıl sevdim seni aklım almıyor Ağlıyor gözlerim yar diye diye Fatma Ayten Özgün |