TOHDUR BÂ
TOHDUR BÂ
Cebimizde yol parası yoğudu, Yeriyerek çıhdıh yola tohdur bâ. Senelerdir baş ağrımız geçmiyi, Neyimiz var bir bah hele tohdur bâ. Ucuz ilaç yaz da gedip alalım, Ne olur azıcıh biz de gulelim, Millonu milları nerden bilelim, Fazla gelir guruş bile tohdur bâ. Otlardan ilaçlar fayda etmiyi, Etliye sütlüye para yetmiyi, Ağşam zabah iğnememiz bitmiyi, Yeter çekdiğimiz çile tohdur bâ. Yemeğe bir ekmek galdıydı dünden, Birez bulgur aşı öñceki gunden, Aman deyim para isdeme benden, Başga ne dilerseñ dile tohdur bâ. İnan ki ağzımız yanacah deyi, Üfürüp içerik vallaha suyu, Bedava verirken Allah her şeyi, Zırıncıtma* bizi gula tohdur bâ. Ne ettiysek heç faydası olmadı, Şu zenginnik gapımızı çalmadı, Avradıñ dizinde derman galmadı, Buraya bir adım gala tohdur bâ. İçimizi dert goruynan dağladıh, Uşahlardan uğrun uğrun ağladıh, Ne yapalım gaylı umut bağladıh, Bir mızırap iki tele tohdur bâ. Söz bilmiyik gonuşacah dilde yoh, Biz garibik ağnaşmaya halda yoh, Ağna gayrı avıç da yoh elde yoh, Ervani yapamaz hila tohdur bâ. İhsan ŞOLA (Ervani) Zırıncımak: Yalvarmak (Yöresel ağızlar) Bâ: Bey (yöresel ağız) |