Garip gönül
Garip gönül
Gönül bitmez mi feryadın figanın Hasretin çekersin yurdun yuvanın Kurulmaz tahtın serilmez divanın Bahar gelse şu gönlümün çölüne Gurbet ile sınanmış köz bağrımız Derin yara sızlar geçmez ağrımız Yâre seslendim duyulmaz çağrımız Varmaz oldum şu sunanın gölüne Sen oradan ben buradan olmuyor Kış olmadan aşk gülleri solmuyor Bitmez çile ömrüm vefa bulmuyor Garip gönlüm kaç parçaya bölüne Devrana da deli gönlüm devrana Candan seven sevdiğine davrana Ekip biçtim dökemedim harmana Sevdasına doymayanlar dövüne Coşkûni bak kavuşmayan haline Vurur rüzgâr gül kurusu külüne Yâri yâr’dan ayıranlar sürüne Ecel gelse can verilmez ölüne Coşkûni |