ANLARSIN
Bedeninde baki değil gençliğin,
İnce belin bükülünce anlarsın. Sen farkında değilsin bu hiçliğin, Canın tenden çekilince anlarsın. Hep yaz olmaz hayatın dört mevsimi, Şu yaklaşan ecel ayak sesi mi, Görmedin mi Eylül,Ekim, Kasım’ı, Yaprakların dökülünce anlarsın. Senelerce yüreğini yorduğun, Sabrederek hep bekleyip durduğun, Umut veren yâr üstüne kurduğun, Hayallerin yıkılınca anlarsın. Heder olup gidince tüm emeği, Durulunca düşüncede dimağı, Dert örülü ömrün çile yumağı, İlmek ilmek sökülünce anlarsın. Ölüm yokmuş gibi yaşar birçoklar, Tokat gibi vurur acı gerçekler, Türlü türlü allı,morlu çiçekler, Mezarına dikilince anlarsın. Seyyal Tanır |