AHVÂL!
AHVÂL!
Allah der ki eey iman edenler; Bunca gür sadâyı yok mudur duyan! Özgürlük adına nâra gidenler; Farkında mı acep ayağı kayan! Oruç, açlık idi, o dahî bitti! Haram helal dikkat, eridi gitti Medeniyet yitti, nesil de yitti; Bir fidan ki sulanmazsa, kuruyan! Doları İslâm’ın önünde tuttun Namaza gitmedin pazara gittin Allah sorar; emaneti, ne ettin? Ahretindir madde madde eriyen! Aşsız ve ekmeksiz, susuz çöllerde Hû Hû diye inler, yanık dillerde Sıladan geçip de, gurbet ellerde; Kâmil kuldur, Mevlâsını arayan! Şüphesiz ki rahmet ayı, Ramazan Pek rahîmdir bunu kuluna yazan Olmasın münkerât, orucu bozan; Biz olalım önce, rahmeti yayan! Şu insanoğlunun, çekince canı Çıkarır denizden, inci mercanı Paradır kiminin, dini imanı; İşi gücü, altın, inciyi sayan! Murat Kahraman Murâdî 15.04.2022/İstanbul |