Özlem
Bahara kavuşmak istemeyen bir kışı
yaşıyorduk Bu köy sabahında ,artık hiç birşey eskisi gibi değildi. Annemin hadi kalkın çocuklar sesiyle uyanmıyordum artik. İçimde bir özlem dışarda bahara inat yağan kar . Mutfaktan sesler gelmiyordu bu sabah . Oysa benim hafızamda sabahları çalan radyo sesi ve annemin pişirdiği sıcak ekmek kokusunun özlemi canlanmıştı, Bir daha yaşanmamak üzere Artık roller değişmişti ,en ağır rol bana verilmişti... Füreyya |
Yüreğine emeğine sağlık
_________________________________Selamlar