BOŞUMUŞ MEĞER
Çok sevene zulüm akıl kârı mı
Başa gelen türlü işimiş meğer Şaşırdım zamanı gece yarı mı Onca yaşanlar düşümüş meğer Bir zaman narına düşüp yanmıştım Her sözünü yemin sayıp kanmıştım Ben onu bir ömür bahar sanmıştım Yârin gönlü hepten kışımış meğer Kimine dünyayı versen yetmiyor Kiminin de ömrü vefa etmiyor Yol benim içimde git git bitmiyor Görmedim bir vefâ boşumuş meğer Dünya sahnesinde rolün bitse de Umut bu çoğalır bazen yitse de Gençlik denilen şey uçup gitse de Kanadı kırık bir kuşumuş meğer Bendim yüreğine aşk diye dolan Yollarına bakıp öylece dalan Gidenin ardından geriye kalan Gözde iki damla yaşımış meğer Seyyal Tanır |