YOLUNA KURBANBeni bu İzmir’de Düşürme Derde Gönlümde Esersin Yeline kurban Benim bu sevdama kapatma perde Gözlerin den akan Seline Kurban ** İçime suskunluk perçemin düşmüş Nazlı yârim sanki bana mı küsmüş Senin Sevgin Benim dilimi kesmiş Yüreğim ’de Açan Gülüne Kurban ** Müzeyyen Nasıldır nolursun Söyle Kalbim sana nasıl bağlanmış böyle Hasret kalan bu gönlümü sen eyle Ellerim Den Tutan Eline Kurban ** Öztürk’üm der olmaz sorular sorma Mecnunun çölünde sen beni yorma Çok Çileler çektim Sen Beni Kırma Bana Doğru Gelen Yoluna Kurban ** ÖZTÜRK ERBEK. |