Masal Perisi
açık denize yol almış bir yolcu
fırtınası da ona bezner duruluğu da bir dalga çarpar kıyısına gerisi boş yakamozların yaktığı yürek sızı bağlar bir güneşi kaybettiği tek gecesi sevdiği bir cümlesi ağladığı bestesi son günündeki neşesi ,bir bilmecesi hepsi onadır ağıt yakar bu gecesi umudun fakiri olmuş ay ile yıldız ağlar bulutlar ama o solmuş bilir yolun sonu gelmiş vakti dolmuş bir siteme yer yok boş gerisi kurduğu saadetine yas bağlamış güzel geleceğine karalar isterdi o da o güzel günleri yaşamak son arzusu idi kırlarda koşmak ölüm ona geldiğinde son nefese varır ki istediği birşeyler olmalı ki tedirgin ürkek bakşlarında göremediği güzel günleri artık yok olup biter düşlerdeki masal perisi... |