EVLAT VARMutlu yeme diye ekmeği aşı. İçine ağular atan evlat var. Ömrünü versen de çıbanın başı Olup yüreğine batan evlat var. Doğuştan kalıtsal sakarım deyip ! Yer, içer keyfime bakarım deyip, Oturduğum evi yakarım deyip... Babaya kaşını çatan evlat var. Baş ayıkmadıysa dertten, hüzünden... Çekilen sıkıntı onun yüzünden. Yürümeyip yolun hoş ve düzünden... Kederine keder katan evlat var. Alçak olmamalı aklın rakımı ! Ters çevirmek gerek ahmak akımı ! Babasından kalan tarla, takımı... Tutup bir akçeye satan evlat var. Sürter gece, gündüz yatmaz yatağa... Söz söylesen geçer karşı atağa. Cumali: düşerek her gün batağa... Şirret koyunlarda yatan evlat var. |
Çocuklarımızın bu duruma gelmesindeki,
en büyük kusur evlatlarına
İlk evvela kişiliğini Aile terbiyesini
Dinini imanını öğretemeyen ana ve baba nındır.
Ve İKDİDARLARIN amacı dışında hizmet için soyunup,
Halkına yaşamsal rahatlığı sunamamasındandır.
Böylesi bir şiir yazılmalıydı yerine de çok yakışmış.
Umarım ki Vicdanını Ahlâkını yitirmişlere ulaşır da,
Ölüm gerçeğinin farkına varıp,cennet kapısını zorlamaya çalışırlar.
Yazan Kaleminize yüreğine sağlık.
Can-ı Gönülden Tebrik ederim
Selâm ve Duâ ile.