Hayatın zorlukları insanı zaman zaman çok zorluyor. Her zorluk insanı öğütüp, olgunlaştırıyor.
Herşeyi okullarda ögrenemiyorsunuz. Hayat okulu dedikler ancak yaşayarak öğreniliyor ancak. Tabiri caizse pişiyorsun.
Her zorlukta bir kolaylık var ayetiyle verilen güzelliklere tutunuyorsun.

TUTUNDUM;

Yaşam sevincim her kırıldığında,
Çocuklara tutundum.
Gazete, dergi, Kitaplara
Okumaya tutundum.
Şiirlerdir yaşam kaynağım,
Şiirler yazarak, Şiirlere tutundum
Çocuklar büyüyüp bir bir gitti
Yalnız kaldım. Rabbim e tutundum.
Candan öte canlarım, geldi birer birer.
Cennet kokulu torunlarıma tutundum
Hasret yaktı bagrımı,
Daglara, bayırlara,
yaylalara tutundum.
Hüzünlenip kabuğuma çekildim
Sevdiklerime tutundum.
Çok insan tanıdım gün, gün
Dostlarıma tutundum.
Kimi eleştirdi, kimi beğendi.
Sevdiler, sevmediler,
Hakikate, dogrulara tutundum
Aşkı, sevdayı şiirlere yazdım.
Sevenler hoşnut oldu kaldı
Sevmeyenler daralıp çekip gittı.
Kendi kendime tutundum
Nefes alamadım daglara çıktım.
Başı dumanlı daglara tutundum.
Beni hiç yalnız bırakmayan
Andıkça huzur bulduğum
Yaradanıma tutundum.

Şerife Bozoglan-Eker

24-03-2020