Kimsenin haberi olmaz,
Sus! Minik çocukları korkmasın koskoca şehrin...
Efsanesi olmasin dilden dile yayılan,
Türkü olmasın nağme nağme dökülen...
Mektup olsun geriye kalan...
Adı olsun acımın,
Adı ölüm mektubu olsun...
Herkese ayrı sözler ve en sonunda hakkını helal et nolurlar...
Mektuba dökülen tek tek gözyaşları,
O an duyulmasa da içinin sızlayışı,
Üstü çizile çizile,sayfalar yırtıla yırtıla yazılan 2 sayfalık ölüm mektubu...
Yeni dörde katlanmış kağıt...
Ilk sayfasında "sevdiklerime"
Alt kısmında öncelikleyle başlayan sesleniş,
Sonundaysa artık olmayacak olanın adı...
Içinde 2 sayfaya sığmayacak bir hayat...
Iki sayfaya dökülmeyecek acı...
Okurken bile iç sızlatan gözyaşı akıtan mektup...
Üç noktadan önce gelen koca bir "ELVEDA"
Sayfanın sonuna bitiş noktası acıyla...
Ellerin titremesiyle dörde katlanan,
2 sayfalık ölüm mektubu...
Kafa karıştırmayacak açıklamalar,
Kimse sorumlu değildir benimsemesiyle...
Içini acıtanlara bile son yakarışlar,son yalvarışlar...
O an unutmak herşeyi çizgi çekmek üstüne...
Kapati vermek,üstelenmemek...
Mahşere kaldı manasıyla...
Yüreğini söküp alanlara "helal" etmeyi eda buyurmak...
Allah rızası için susmak...
Ahirete inanarak Allah’a havale etmek...
Vesselam rabbimiz karıncanın hakkını da mislisiyle alır ya...
Şükür ya resulullah,
Acı da senden dertte senden...
Şükür ya resulullah,
Derman da senin yanında,senin toprağında
Şükür ya resulullah...