KONMA BÜLBÜL GÜL DALINA
Konma bülbül gül dalına
Var git geri kon çalına Gül üşürken neredeydin Sazlık içi deredeydin Kışın gül halin göreydin Üşürken yürek sereydin Baharda gülü sorarsın Konup dalını yorarsın Değil hakkın gül koklamak Vefasızca aşk yoklamak Gül boş aşk lafına toktur Bilir senin hakkın oktur Gül yalnızlığı yaşarken Kar boram dalı aşarken Sense dağ tepe aşardın Gülü terkler çöp eşerdin Bakıyorsun gül yeşermiş Sevgi sana mı düşermiş Aşk anlatılmaz yaşanır Sen gibiler boş kaşınır Gül üşürken kalp sereydin Soğuğa göğüs gereydin Canın vereydin uğruna Seni sarardı bağrına Bildim benzedin beşere Vefada oldun haşere Edenin gelir başına Bakılmaz gözün yaşına Ağlaman nafile bülbül Kalbinden silmiş seni gül M.Sıddık SOLMAZ |
Saygı ve selamlar.