ÖYLE İŞTE
Sevginin sadakatle barınmadığı yerde
Kurutulmuş bahçeyi çiçeklendirmem artık Yokluğumun farkına varılmadığı yerde Varlığımla kimseyi ödüllendirmem artık İkrâmıdır Rahman’ın bil ki gönül yarası Herkese nasip olmaz yoktur bunun sırası Aşk ateştir onun da gözyaşıdır çırası Yanmayı bilmeyeni alevlendirmem artık Kapıları kapattım,pencerelerimi de Dolduramam boş kalsın çerçevelerimi de Haketmeyene dökmem şecerelerimi de Onurumu kıranı şereflendirmem artık Defalarca yalvardım dedim merhamet eyle Taş mıydı bağrındaki sızlamadı mı söyle Nerede istiyorsan var git orada yayla Hayalimi yıkanı heveslendirmem artık Işığımı söndürüp karanlıkta koyanı Umudumu katledip gözlerimi oyanı Ben üstüne titrerken mahremimi yayanı Lâyık olmayan kulu kıymetlendirmem artık Seyyal Tanır |