Dudaktan dökülene
şiirdi beni çizdi hayata
kelimeler kalemime bilekçe bir gün gelecek gece tüm haşmetiyle seni bana düşecek bıraktıkların avuçlar dolusu yüzüne sürülecek bir miktar tantana pek çok şikayet hayata ve geçen tüm ömre ağıt dudaklardan dökülenler yürekte çığlıklar koparacak sen ben biz bitmeyecek bilmediklerimiz neden nasıl niçin her soru cevapsız gömülecek çıktığı yere gelecek hep münhal sadece umudun esintisi zihinlerde olmalı olacak bir yokluk ki varlıkla son buluş şebi aruz ezber bozacak hayat damardan akacak |
saygılar