Yoksulu vurdu zaman, derde derman olan yok
Gün gelir döner devran, gün ola harman ola
Garibin hali duman, nasihate karnı tok
Böyle gitmez bu kervan, gün ola harman ola.

Sokaklar işsiz güçsüz, binlerce genç umutsuz
Çalışacak işi yok, yetişen nesil mutsuz.
Bir avuç zengin mutlu, yaşıyorlar korkusuz
Gün gelir devran döner, gün ola harman ola.

Yaşasın mutlu beyler, sürünsünler fakirler.
Ben yokluğa alıştım. nihayet buda geçer
Hesaplar yaklaştıkça uykuyu kaybedenler
Gün gelir devran döner, gün ola harman ola.

’’Yedik yedik bitmedi’’, diyorsunuz durmadan
Tıka basa yersiniz, daha da utanmadan.
Öyle çok sevinmeyin, kalkarsınız harmandan.
Bir yel esmeye görsün, gün ola harman ola.

Dağda rüzgar esince çeri çöpü süpürür
Sararan yaprakları gazelleri götürür
Yel kayanın sadece tozlarını süpürür,
Kaya yerinde kalır, gün ola harman ola.

Yerli olan sıkılır, utanır ve çekinir.
Birde Allah’tan korkar, kirli işten çekilir
Bu kadar utanmaza, bilmiyorum ne denir,
Allah büyüktür Allah, gün ola harman ola