26
Yorum
55
Beğeni
5,0
Puan
672
Okunma

ne zaman aklım da bir demir atsan
bir acı rüzgâr enseler yüreğimi
iyiden iyiye silkeler
senin olmadığın yerde
İstanbul bile tat vermiyor
sanki bütün sokaklar bomboş
sanki ışıklar bile sarhoş
hasretinden hükümlüyüm
zamansız açan bir çiçek gibi
belki de kader mahkûmuyum
bırak hüzün’ ün gergefi
mekik dokusun bağrımda
isterse maval okusun
oysa bir ömrü sana adamıştım ben
seni giyinip seni kuşanmıştım
meğerse her imaj kendi starını aydınlatırmış
bilemedim
seni de ne envanter defterimden
ne de ezberimden
silemedim
5.0
100% (41)