Bir zaman farklıydı dünya ahengi
Gençtim deli aktım şimdi duruldum
Degişti hayatın gözümde rengi
Sevdaya düştüm gönülden yoruldum
*
Böyleymiş ömrümün en son bölümü
Hoyrat soldurdu bahçemde gülümü
Zalimler kesti gül tutan elimi
Nefes alıpta ölmekten yoruldum
*
Hayata dair tükendi umutlar
Üstümü kapladı sisli bulutlar
Birer birer söndü pembe hayaller
Yanıp yanıpta sönmekten yoruldum
*
Boş kaldı hep uzattıgım ellerim
Sırtını döndü canım dediklerim
Takat kalmadı dayanmaz dizlerim
Yürege mezar kazmaktan yoruldum
*
Yunus misali aşkın sevdasında
Derviş misali gönül dergahında
Bir sandal misali dert deryasında
Küregi boşa çekmekten yoruldum
*
Bir garip dursunum çekerim çile
Verdigim emekler gelmiyor dile
Düşünmeden sonunu bile bile
Taşı kendime atmaktan yoruldum

_= DURSUN DURUKAN =_