Adı Yok Bu Şiirin
Köşeye sıkışmışım sanki,
Çıkış yolum yok, Tek bir ışık arıyorum, Ama bulamıyorum, Bir sensin umudum, Bir sensin ışığım, Bir sensin… Hep beni mi bulur; Yolunu kaybetmiş umutsuzluklar? Sığınacak yer arayan çıkmazlar; Hep mi bizi bulur? Hayat zor, Çok bilinmeyenli bir denklem sanki, Bir var bir yok, Ne uzun ne kısa, Dönemeçlerle dolu bir kıssa. Mücadelenin tek yolu güçlü olmak, Bu yüzden güçsüzlüğe yer yok hikayemde, Sende yitirirsen umudunu, Ben kimden güç alırım söylesene. Gece başımı yastığa koyduğumda, Ne düşünceler kemiriyor beynimi bir bilsen, Boğazıma düğümleniyor üzüntülerim, Damla olup aksa rahatlayacağım, Ama izin vermiyor içimdeki umut işte, Ağlamak yok artık dercesine. |