BEN YAŞARKEN ÖLDÜMKapımı açan olmadı Derdimi kimse sormadı Yaşamın hükmü kalmadı İnan ben yaşarken öldüm. Gülen her yüze aldandım Onlara candan sarıldım Dost kurşunuyla yıkıldım İnan ben yaşarken öldüm. İyi günde dostum çoktu. Kara günde kimsem yoktu. Dostlar bile düşman oldu. İnan ben yaşarken öldüm. Gelen vurdu,giden vurdu. Herkes bana düşman oldu. Birden betim, benzim soldu. İnanın ben yaşarken öldüm. Kader yüzüme gülmedi Göz yaşlarım hiç dinmedi Huzur bir türlü gelmedi. İnan ben yaşarken öldüm. Necmi Özyurt |
kutlarım kalemini ve eserini
Ömrüne bereket
Sağlıcakla