Haberlerde her gün dünyanın dört bir yanında cinayetler, savaşlar vicdanı olan herkes gibi beni de çok üzüyor. Yüreğin acılar için de yanarken elinden hiç bir şey gelmiyor. Ancak bunlar dökülüyor.

KALEM KIRILDI YAZMIYOR

Yürek kalemi kırıldı yazmıyoruz
Defterimiz dürüldü içimizi dökemiyoruz.
Halimizi anlatan türkülerimiz sustu.
Herkes başı derdinde derdi, kederi, bölüşemiyoruz.
Sevgimiz, sevdamiz askımız yorgun düştü
Hayatımız , ayağı kırık sandalye gibi sendeliyor.
Mevsimlerimiz birbirine karıştı.
Yazımız, kışımız belli degil. Şiirler türküler yazamaz olduk.
Ozanlar, şairler sustu
İnsanlar gibi Yürekler de çok soguk, üşüyor.
Dünyada insanlarda fani.
Yabancı olduk birbirimize.
Yürek kalemimiz yazmiyor artık.
Nereye baksak kan gözyaşı
Onca Mazlumların arasında nasıl gülelim.
Yüzümüz gülerken kalbimiz kan ağlıyor.
Yaşamak, gülmek, mutluluk, anlamını yitirdi.
Yaşanmazken, Dillerde söylenir oldu.
Adaletsiz yalan dünyada
Defterimiz ıslandı
Yürek kalemimiz kırıldı yazmıyor.

Şerife Bozoglan-Eker

25-02-2022