4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
897
Okunma
Esprini yitirince kendini bitirirsin,
Kendini bitirince rengini yitirirsin;
Rengindir tanımlatan ve seni hep aratan,
Sevgindir anımsatan ve seni pek saydıran...
Umutlar yıkılınca kendini tüketirsin,
Kendini tüketince sevgini yok edersin;
Sevgindir güçlendiren ve seni öldürmeyen,
Resmindir düşlendiren ve seni düşündüren...
Sınırı aştığında kendini üzmeyesin,
Kendini üzdüğünde nefsini ezmeyesin;
Nefsindir değerleyen ve seni denetleyen,
Azmindir betimleyen ve seni özetleyen...
Formuna girdiğinde kendini bilmelisin,
Kendini gördüğünde şevkini ölçmelisin;
Şevkindir kazandıran ve seni hep kandıran,
Öfkendir usandıran ve seni pek yandıran...
13 Haziran 1999
(Her Telden…, adlı eserimden.)
Cevap Yaz