BİR TINI!
Esprini yitirince kendini bitirirsin,
Kendini bitirince rengini yitirirsin; Rengindir tanımlatan ve seni hep aratan, Sevgindir anımsatan ve seni pek saydıran... Umutlar yıkılınca kendini tüketirsin, Kendini tüketince sevgini yok edersin; Sevgindir güçlendiren ve seni öldürmeyen, Resmindir düşlendiren ve seni düşündüren... Sınırı aştığında kendini üzmeyesin, Kendini üzdüğünde nefsini ezmeyesin; Nefsindir değerleyen ve seni denetleyen, Azmindir betimleyen ve seni özetleyen... Formuna girdiğinde kendini bilmelisin, Kendini gördüğünde şevkini ölçmelisin; Şevkindir kazandıran ve seni hep kandıran, Öfkendir usandıran ve seni pek yandıran... 13 Haziran 1999 (Her Telden…, adlı eserimden.) |