ZAVALLIDoğuştan yetim kalmıştı, yıllar önce, Ağladı durmadan, serpilip büyüdükçe. Kaderde gülmüyordu ona, Artık o bir zavallıydı işte. Üstünde paramparça olmuş elbiselerle, Sokak, sokak geziniyor, kimsesi yok niye. Kalbinde bir elem, ruhundaki fırtına ile, Yapayalnız kaldı, çaresiz bir şekilde. ZALOĞLU |
Yatlarla katlarla gezen devletlim nerde diyesim geldi!
Tebrik eder, selamlar, saygılar sunarım.