İnsan değişiyor be öğretmenim,
Gençlik yılları farklı oluyor. İnsan; hayatı, çevreyi, dostları, dost bildiklerini tanıdıkça, yaş aldıkça olgunlaşıyor, daha hoş görülü oluyor.
Şemsiyeyi daha büyük açıp, çoğunu korumaya, kucaklamaya çalışıyor. Daha insancıl, daha hayvansever olmaya başlıyor.
Kıyamıyor kimseye, kıyamıyor hiç bir canlıya...

Ben de çocukluğumda ele avuca sığmayan, köyde baba işinde çiftçilikle uğraşan, zengin sayılan, sosyal demokrat bir ailemle büyüdüm. Fakat yatılı okuduğu öğretmen okulunda, okuduğu kitapların, arkadaş çevresimin ve öğretmenlerimin etkisiyle gençliğimde Kızıl Elma ülküsüne gönül vermiş bir eğitimci olarak öğretmen oldum. Daha sonra üniversite mezuniyetiyle Tarih Öğretmeni olarak hayata atıldım.
Hayatı gördüm, göründüğü gibi toz pembe olmadığını gördüm.
Gözümü açıp kapatıncaya kadar bir baktım ki emekli olmuşum. Vay be!
Bugün; 60 lı yaşlarda sosyal demokrat, Atatürkçü, vatansever dostlarla aynı gemide, ele ele, omuz omuza gemiyi kurtarmaya çalışıyoruz.
İnsan zamanla değişiyor be öğretmenim, değişiyor.
Saygılarımla...