İLKBAHAR YERİ


Gün ağarınca;
Gül’e naz eder gibi,
Seviyorum seni, gülüm.

Gül yaprakları gibi,
Dokunuyorum sana.

Rüzgarlar incitir;
Yaprakların savrulur diye,
Çok korkuyorum.

Ama; Yine’de
Göğsümü delercesine,
Sıkı sıkıya sarılıyorum.

Ellerim kanarcasına;
Dikenli dallarından,
Kan kırmızı tutuyorum.

Ne yapayım gülüm;
Nasıl kaçarım’ki,
Ben, böyleyim gülüm.

Ben böyleyim,
Kanarcasına severim.

Sevmek; Sevmek
Öyle birşey’ki, gülüm.

Sevmek; Yürek işidir
Yüreğin işidir, sevmek.

Sevmek; Usta işidir
Usta, sevmeyi bilen kişidir.

Gözleri kanayan;
Toprağı, çakılı avuçlayan,
Dili bülbül kişidir, gülüm.

Sevmeyi bilmeyenin;
Ne yüreği kanar,
Ne’de elleri çatlar,
Ne’de, dili tutukluk yapar.

Ben böyleyim gülüm;
Dili koparcasına,
Kalbi, kanarcasına severim.

Sevmek; Başka bişey
Naz etmek, nazlanmak
Küsmekle, barış gibi.

Varlığın’da; Mutluluk
Yokluğun’da hasret gibi
Aşkı yaşamaktır, sevmek.

Suçun; Günahın,
Ortağı gibidir sevmek.

Nasıl desem’ki gülüm;
Nasıl desem’ki.

Şunun şurasın’da;
Kaç günlük’ki, ömrüm.

Üstünü;
Kara bulutlar örtse’de,
Korkma gülüm, korkma.

Üstüne; Lapa, lapa
kar çökse’de, eğilme
Eğilme gülüm, eğilme.

Yapraklarına; Dolu, dolu
Yağmurlar aksa’da, dökülme
Dökülme gülüm, dökülme.

Üstüne; Sımsıcak
Güneş konsa’da, kavrulma
Kavrulma gülüm, kavrulma.

Gövdeni; Dört mevsim,
Rüzgarlar sarsa’da
Gitme gülüm, gitme.

Korkma gülüm;
Korkma, nazlı gülüm.

Sen çok yaşa;
Sok çok yaşa,
Benim nazlı gülüm.

Heyecanım; Hayalim
Umudum, Mutluluğum

Kalbin; İlkbahar yeri gibi
Renk, renk çiçek açacak.

Ebruli kelebeklerim;
Bir gün konacaklar,
Gül kokulu göğsüne.

Ömrüm benim;
Gül’e naz eder gibi,
Seviyorum seni, gülüm
Seviyorum seni.

Çakık kaşların’dan;
Gül koklar gibi, öpüyorum
Seviyorum seni, son gülüm

Seviyorum seni,
Bülbülün gibi..


Bilent Atalay
31*01*2022
Bursa