İlahi bir kudret ona ol demiş...
Kurulan bu düzen dönmeye naçar.
Son bahar gelince ona sol demiş...
Yine bahar gelir çiçekler açar.

Bir birine girer allar, sarılar,
İnsanda gül açar ömrü yarılar !
Vızıldaşır konar bir gün arılar...
Yine bahar gelir çiçekler açar.

Hiç ümitsizliğe düşmeyek bizler...
Kader neyse zaten o bizi izler.
Vakti geldiğinde çıkar filizler...
Yine bahar gelir çiçekler açar.

Hayat bahçesini çok iyi oku,
Atlat üstünde ki korkuyu şoku !
Açar lâle, sümbül saçılır koku...
Yine bahar gelir çiçekler açar.

Sağlam çalışıyor ise beş duyu...
Vermeyi unutma ruhuna suyu.
Güzelleştir korkma yaşamı, huyu...
Yine bahar gelir çiçekler açar.

Deme ki dikenler vermez oldu tat !
Gülün dibindeki otu kopar at,
Takdir eylemiştir bunu büyük zat...
Yine bahar gelir çiçekler açar.

İlahi bir emir gelince gökten...
Ruh kurtulur bir gün bedende ök’ten.
Bir su zuhur eder gövdeye kökten...
Yine bahar gelir çiçekler açar.

İnsan cahillikle yarışır ama,
Gazel olup yere karışır ama !
Gün olur toprakla sarışır ama...
Yine bahar gelir çiçekler açar.

Gamlanma kör bıçak ömrün yirse de...
Devamı var korkma hayat birse de.
Müttakiler ölüp kabre girse de...
Yine bahar gelir çiçekler açar.

Olma sakın ha dost kötü niyette !
Kaldır denize at iyilik ette !
Dünyada solsan da yarın cennette...
Yine bahar gelir çiçekler açar.

Cumali biçilir ömrün yoncası !
Gelip gitmedi mi kulun oncası ?
Yan yana dizilir gülü goncası...
Yine bahar gelir çiçekler açar.