HÜZÜN GÜLÜ
Bunca yıl emek verdim deremedim bağımı
Gazel döken bahçemde bu açan hüzün gülü
Heder ettiler benim şu en güzel çağımı
Bahar yaz çoktan geçti, bu açan güzün gülü...

Ah etsem faydası yok, neylemişem feleğe
Dualar ısmarladım bildiğim her meleğe
Kelepçeler vurdular bükülmeyen bileğe
Açıyor zindanımda ağlayan özün gülü...

Vuslata ulaşmıyor sitemim var yollara
Mumlar yakıp ağlarım heba olan yıllara
Krık kanatlarıma, saramayan kollara
Hasret ile sinemi dağlayan közün gülü...

Bilmem ki her peşinden koşulan hep kaçar mı
Feleğin çemberinde bencileyin naçar mı
Birgün ruhum cismimden kanatlanıp uçar mı
Başucumda açar mı çağlayan gözün gülü...

Ders almayı bilmedim düşüp kalksamda on kez
Yardım ettiklerimden üstüme çöktü enkaz
Teşekkürler bahtıma, bir joker verdi son kez
Beni tekrar hayata bağlayan sözün gülü...
....
Dr. Ayse İzci Coşkuner ANTALYA