PEKMEZ
PEKMEZ
Kocaman gözleriyle, Dünyaya bakarken. Biz neresindeydik, Pekmez’in kalbinde. Yalamaları mıydı ; Yüzümüzü,ellerimizi. Sevgi göstermesi miydi, O kuyruk sallaması. Yemek yerken bakışı, Gel de geçir lokmaları. Mültecileri hatırlatır, Masum bakışı. Evin en küçüğü, Ondan mı nazlı. Kibar hanımefendi, Birde sorma ki havalı... |
Şiir her zaman ki gibi hoştu
Biz de okuduk ve kutladık yürekten, kalemini ve eserini
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, şiirle, sevgiyle, dostça ve de hoşça kalasın