Kahve'li Şairler Zengin'li Aşklar
Sesim tükeniyor
Bu bir yıpranış Ne demini almış Bir çığır Taşıyan çayım Tadım bozuk Ağzım kadar olmasa da Kahve’li şairler bırakıyor masaya Yayıncılar Zengin’li aşklar oynuyor sinemalarda Beni benle özleyenleri unutmakla Nutku tutulmak arası zamanlarda Tüketiyorum kendimi kendi içimde Selamlarım kuruyor Yalnızlaşıyorum,an,an ve günbe gün Kalelerim düşüyor Sığınağım daralıyor Nefesim kesiliyor Nefes beni alıyor Ben nefes almadan Kahve’li şairler sıralanıyor piyasaya Onun orda yazdıkları sana hançer vurmakta Zengin’li aşklar modalarında Özellikle Moda’da Ben aşkın hükmünü kaybediyorum İnandığım en büyük inancımı Bir cenaze edasıyla gömüyorum Kendimle kendi içime.. |