Çoğalır Yalnızlık
Kokun
ılık ve karanlık bir rüzgarla penceremden sızıyor düşlerime, ne gün biter ne ıssız akşamlar çoğalır yalnızlık acılara karışır sevdalar, sensiz özlemler acımasız yanmış bir yürek sanki sevmek daha da acımasız, zaman bulutlardan uçurumlara düşüyor her şey gül her şey beyaz her şey çok güzel ve yaşamak cehennem gibi bir şey... |
yalnızlığın çoğaldığı kalabalığın izafi ritmi
selam ve saygılarımla hocam