Tekil GeceI düşüp perçeminden tekil gecenin güncesi unutulan sesin isyanını başlatır hüzün gözlerim alışır yokluğunuza / kör olurum hala yüzüm var mı diye baktığım aynalarda - ne kadar silsem de aynaları arkasındadır / sır - hep yüzünüzü bulurum bilirim zerreyim gönlünüzde uzayınızda hiç olurum II şeffaf bir paravanın arkasındaydı özenle sakladığınız gizleriniz bilemezdiniz biçağı her saplayışımda mısralarıma siz yaralanır siz titrerdiniz haftalık arınmalarında içinizin ilk beni temizlerdiniz siz dokundukça başkalarına ben birikirdim ben çoğalırdım bana değerdiniz / hissetmezdiniz ben... tırnak arası kirleriniz.... III kolay olurdu adınızı koymak gezindiğiniz gönüllerde hiç kullanmadığınız / ellenmemiş üç harfi bana verseydiniz... |