BEN BİR İDAM MAHKUMUYUM 1135
BEN BİR İDAM MAHKUMUYUM
SON SAATLERİMİ YAŞIYORUM ÖYLE BİR YAŞATTIM VARDIKİ HAYATIM HAYAT DEĞİLDİ BENDE HUZUR DENEN BİR ŞEY YOKTU BENDE HUZUR DİYE BİRŞEY KALMAMIŞTI ŞU ALEM İÇİNDE NE VARSA NE YOKSA YİTİRMİŞTİM HER ŞEYİMİ ACIDAN BAŞKA HİÇ BİR ŞEY KALMAMIŞI BANA GERİDE HAYALLERİM GİBİ HAYAT BOM BOŞTU BENİM İÇİN RUHUMUN DERİNLİKLERİNDE İNANILMAYACAK KADAR BİR ÖFKE VARDI NE YAPSAM NEREYE GİTSEM KARŞIMA BİR ZALİM ÇIKIYORDU SONUNDA KAÇMAKTAN VAZGEÇTİM BAŞ KALDIRDIM ZALİME ÖFKEM DOLUP TAŞTI EN SONUNDA ELİMİ KANA BULADIM BİR CANA KIYDIM |