Gül İsyan Eder
Kalem aldım dertlerimi yazarım
Defter küser bana dal isyan eder Bilmem neden düştüm ben bu hallere Kalbim sükut eder dil isyan eder *** Dertler deryasına düştüm yüzerim Geçe gündüz ben kendimi üzerim Hıçkırıklar boğar gözden süzerim Beden sükut eder göz isyan eder *** Hayat beni yordu gücüm kalmadı Dönen dolapları aklım almadı Hayallerim bitti yüzüm gülmedi Hayel sükut eder yüz isyan eder *** Bu dünyadan aldım bende dersimi Benle derdi neyse aldı hırsını Kırdı kollarımı büktü belimi Kollar sükut eder hal isyan eder *** Ateşoğlu yaşam tat vermez oldu Ruh halim bozuldu acıyla doldu Gönül bahçemde ki güllerim soldu Gönül sükut eder gül isyan eder *** Dost Kalemlerden Muradım yarım kalmış,oldu el kaza, Gönlüm coşar durur,el vurdu saza, Dayanmaz sıcağa,dayanmaz yaza, Çöller sükut eder,düz isyan eder...Nurettin GÜLBEY *** Kollarımı açtım diledim onu Kalbime sığdırdım sevgiydi sonu Rabbim verdi bana sev dedi onu Sevgim sükut eder kalp isyan eder ’’NiCel’’ |