Sen sen, hep sen, yine sen..Ben neresindeyim kendi hayatımın? Merkezinde sen varsın, Merkezin etrafında sen Sen bu kadar çokken içimde, Bana yer yoktu bile Ruhum çoktan sürgün edilmiş Gönüllü bir sürgün Kapında, onu içeri almanı bekliyor Almasan da önemli değil aslında Önemli olan beklemek sadece Senin orada var olduğunu bilmek. Lanet olası hayatıma anlam katan bir sen Her ne kadar şiirler yazsam da sana, Hiç postaya verilmeyecek Hiç okumayacak olduğun mektuplar Karalasam da uğruna söz konusu sen olunca Hangi kelimeyi kullanacağımı bilemiyorum Her biri kifayetsiz senin için. Konuşamaz oluyorum içim bu kadar doluyken O yüzden bu satırlar da kısa olacak Madem kelimeler hep yetersiz kalacak, O halde seni anlatma, Beni sana anlatabilme çabası niye? Bilmiyorum seni göreli tek bildiğim sevdiğimdir Şu yalan dünyanın tüm sahteliğine rağmen Bana gerçek bir duyguyu yaşattığın için, Varlığınla beni anlamlandırdığın için Teşekkür ederim canım sevgilim. Sami Arlan.. |