Gençlik

göğünde uçurtmalar uçurduğumuz
toprağında aşklar yeşerttiğimiz
gençlik,coşkun akan bir ırmaktı
kah karamsarlık girdabında
hayallerimizin gölgesinde
hırsla tırmanırdık yokuşları
düşünmezdik yaşlanmayı
yaşamak biteviye
bahşedilmiş bir sevdaydı!

avare ama mutluyduk
arayışlar içinde yeniliklere açık
gelecekten umutluyduk
bilmezdik, neyimiş yorgunluk
özgüven bizim işimizdi
selamlardık günü cahil cesaretiyle
nice şehirlerin kaldırımında
ayak izlerimiz vardı!

bir binada tuğlalar gibi
kenetlenmiş kardeşlerdik
yıllar ömrümüzü törpüledi
hevesimiz azaldı, bitti
bir gayemiz var mıydı
yavaş yavaş yaklaşan
gün batımıydı belki!

idealist yanımız uçtu gitti
ütopyamız, şevkimiz
sıradanlaştı günlerimiz
nerde nazarlardan sakındığımız
yaşama sevincimiz
kalmadı eskilerden bir iz.

gençlik nasıl geçmiş,
bana sorsanız
kimse birşey anlamadı
anlayan yaşlanmadı!

10.01.22