Artist Güzelim
Her gün, o resminin karşısında durdum
Usulca dokundum, süt beyaz özüne Ardından senli, pembemsi düşler kurdum Baygın baygın bakarak, güzel yüzüne Her gece rüyalarımda, seni gördüm Koşup geldim, artist güzelim yanına Seni görünce içimden, biraz güldüm Vururuz düşündüm, mıhına nalına Umuyordum hemen, elimi sıkarsın Gideriz boğaza nazır, yemek yeriz Sonra yavaşça, ellerimden tutarsın Götürürsün evine, sohbet ederiz Lüks evinde, misafir ederdin beni Terasta, elini elime verirdin Bende teşekkür ederdim, öpüp seni Sende beni, birden kendine çekerdin Sonrada, büyütürdük işi birazcık, Gece boyunca öpüşüp, koklaşırdık Yorulunca, yan yana yatardık azcık Sıkılınca, evde at gibi koşardık Bırak öpücükleri, hiç pas vermedin Fena kırıldım, artist güzelim sana Yüzüme, bir tebessüm bile etmedin Dönüp te bir kez, bakmadın bile bana Kalkıp, ne pembe hayallerle gelmiştim Bu gönlüme bıraktın, acıklı hüzün Uğruna ölmek için, karar vermiştim Senin de gülmesin, omur boyu yüzün Oysa ki nasıl, bir hayranlık duymuştum Dolamadın kollarını, bu boynuma Tam da seni, canlı şekilde bulmuştum Bir zahmet edip te, girmedin koynuma Filmde göründüğün gibi, değilmişsin Tamamıyla, sahte rol yapıyormuşsun Kovdum seni, benim tipim değilmişsin Sen benden, daha kötü yaşıyormuşsun Beni es geçtin diye, önce irkildim Sonra kendi halime, biraz üzüldüm Ama şimdi, senin haline acıdım Seni caddelerde, tek gezerken gördüm Köyde hiç yoktan, benim bir yavuklum var Hemen şimdi döneyim, güzel köyüme Beton yığını şehirde, ne işim var Son verdim gitti, maceralı öyküme |